اميد صباغ نو

بي عشق هيچ فلسفه اي در جهان نبود

احساس در الهه ي ناز بنان نبود

بي شك اگر كه خلق نميشد گناه عشق

ديگر خدا به فكر شبِ امتحان نبود

بنشين رفيق تا كه كمي دردودل كنيم

اندازه ي تو هيچكسي مهربان نبود

ديشب دوباره از تو چه پنهان دلم گرفت

با اينكه پاي هيچ زني درميان نبود