دوبــــاره چرخ ميـــزنم شبيـــه يك الكـتـــرونمسافرم و ميروم دوبــي ، ونيــز ، لاهـــه ، بُــنچـــــه حالتِ شنــــاوري گـــرفته حركتِ زميــندرست مثـــل بــــازي ستارههاي بــــارســــلونكسي درون دســـتِ خـود گرفته هر چه داشتيـــمو بعد دست ميزند براي شيرجه بــــوفـــــــــوندرست پيشِ چشم پاپ ، درون شعلــــــههاي رمكباب ميشود مسيـــح و دست ميزند نـــــــرونبريده شد هزار كــــــــــــاج به جرم عيد ژانويهو كنده شد هزار گور كنــــــار خانــــهي شارونبه كـــوهِ يخ رسيدهها ، نشسته ، گوش ميدهـــندزمــــان غرق تايــتانيك به قطعه سِلِـــــن ديون شديم صيـــــــــد تورهــــا و ماهي بـــــلورهـــــااسيــــرِ قـــوطي و فــــــلز، شبيه ماهــــــيان تُنگريختيم با هـــم از نــگاه بــــي فــــروغ هـــــم به گوشههاي يك پاساژ به سايههاي يـك مزونبه آيههاي اسكنــــــــاس ، به كوچههاي الـــكليبه تــابلوهاي رستوران ، به خط روشـن نــــئونبه غرب وحشي قشنگ به قصههاي صلحوجنگبه حقــههاي تام كـــروز به چهرهي آلــن دلـــونبــــه اعتبار شيـــخها دوبــــاره ســـــــركشيدهايمشـراب را سبـــو سبـــو و نفت را گالـــن گالــــنچقدر خستـــــهام از اين دو فعل زشت لعنتـــــــيچــــه سخت بسته اندمان به حلقه ي بُكــن نكـــناز آسمــــــان فراريـــم و فكــــر ميكنــــم شبـــيمــــــرا ببلعد آخـــرش شكــــاف لايــــــه اوزونرسيــــد روبروي مـــن ، دلم دوباره بــــاغ شـــد لبــان ســــرخ و كوچكش كه باز شد شبيه غُنـــــــچه. كُنــد ميشود سفر، چه سخت ميشود عبـوربراي آدمي اسيــــــــــر ميــــانِ آهــــن و بتـــــناز ايـــن مسيــر پر خطــــــر اگر توهم رسيدهايبه بيتِ سجده دارِ من ، ... به نام عشق سجده كن
دوبــــاره چرخ ميـــزنم شبيـــه يك الكـتـــرونمسافرم و ميروم دوبــي ، ونيــز ، لاهـــه ، بُــنچـــــه حالتِ شنــــاوري گـــرفته حركتِ زميــندرست مثـــل بــــازي ستارههاي بــــارســــلونكسي درون دســـتِ خـود گرفته هر چه داشتيـــمو بعد دست ميزند براي شيرجه بــــوفـــــــــوندرست پيشِ چشم پاپ ، درون شعلــــــههاي رمكباب ميشود مسيـــح و دست ميزند نـــــــرونبريده شد هزار كــــــــــــاج به جرم عيد ژانويهو كنده شد هزار گور كنــــــار خانــــهي شارونبه كـــوهِ يخ رسيدهها ، نشسته ، گوش ميدهـــندزمــــان غرق تايــتانيك به قطعه سِلِـــــن ديون شديم صيـــــــــد تورهــــا و ماهي بـــــلورهـــــااسيــــرِ قـــوطي و فــــــلز، شبيه ماهــــــيان تُنگريختيم با هـــم از نــگاه بــــي فــــروغ هـــــم به گوشههاي يك پاساژ به سايههاي يـك مزونبه آيههاي اسكنــــــــاس ، به كوچههاي الـــكليبه تــابلوهاي رستوران ، به خط روشـن نــــئونبه غرب وحشي قشنگ به قصههاي صلحوجنگبه حقــههاي تام كـــروز به چهرهي آلــن دلـــونبــــه اعتبار شيـــخها دوبــــاره ســـــــركشيدهايمشـراب را سبـــو سبـــو و نفت را گالـــن گالــــنچقدر خستـــــهام از اين دو فعل زشت لعنتـــــــيچــــه سخت بسته اندمان به حلقه ي بُكــن نكـــناز آسمــــــان فراريـــم و فكــــر ميكنــــم شبـــيمــــــرا ببلعد آخـــرش شكــــاف لايــــــه اوزونرسيــــد روبروي مـــن ، دلم دوباره بــــاغ شـــد لبــان ســــرخ و كوچكش كه باز شد شبيه غُنـــــــچه. كُنــد ميشود سفر، چه سخت ميشود عبـوربراي آدمي اسيــــــــــر ميــــانِ آهــــن و بتـــــناز ايـــن مسيــر پر خطــــــر اگر توهم رسيدهايبه بيتِ سجده دارِ من ، ... به نام عشق سجده كن
تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد