مرتضي جهانگيري

مثل موسيقي آرامي كه خوابت مي كند

عشق مي آيد به آساني خرابت مي كند

هرچه مي گويي كه بگذر دوري از او بهتر است

فال حافظ باز با شعري مجابت مي كند

مي شكستي كاش با حرفي سكوتم را كه گاه

خواهش يك شيشه را سنگي اجابت مي كند

خمره خمره دردها را مي گذارم زير خاك

دل! نترس اين خمره ها روزي شرابت مي كند

زندگي بي عشق يا مردن به جرم عاشقي؟

قبر گاهي در دل تاريخ قابت مي كند