كريمي مشاور بيمه

يكي از روزهاي چهل سالگي ات

در ميان گير و دار زندگي ملال آورت

لابه لاي آلبوم عكس هايت

عكس دختري مو مشكي را پيدا مي كني

زندگي براي چند لحظه متوقف مي شود

و قبض هاي برق و آب برايت بي اهميت

تازه مي فهمي

بيست سال پيش

چه بي رحمانه

او را

در هياهوي زندگي جا گذاشتي ...

مراقب شمعداني هايت باش

ارديبهشت

فصل عاشقي هاي بي ملاحظه است.

آن عاشق كاين خمار مستي را ساخت

معشوق و شراب و مي پرستي را ساخت

بي شك قدحي شراب نوشيد و از آن

سرمست شد اين جهان هستي را ساخت

و شايد سيگار

اختراع سرخپوستي بود

كه مي خواست

به معشوقه اش

پيام كوتاه بدهد.

جفتشان را كه يافتند
از من ميپرند
شك ندارم
روزگاري درخت بوده ام!

به جاي پادشاهان رسم اين است

كه چون رفتند بعدي مي نشيند

وليكن ساعتي نتوان نشستن

بر آن مسند كه سعدي مي نشيند

به كدامين پيامبر ايمان آورم؟

كه خدايش

تو را به من بدهد!

از جنگل

به كارگاه چوب بري رفتند

صندلي،

نيمكت،

ميز،

آنكه عاشق تر بود

پنجره شد.

روزي با دوچرخۀ كوچكم

برنده بودم

حالا

زمين از من جلو زده.

تنم به تنت خورده

كه بعد از تو

از هيچ نبرد تن به تني

جان سالم به در نمي برم.