كريمي مشاور بيمه

عاشق شده ام مدام در تاب و تبم / از عمق وجود، عشق را مي طلبم

شاگرد كلاس چشمه سارم، يعني / در ماه خلاصه مي شود مشق شبم

در دل درديست از تو پنهان كه مپرس / تنگ آمده چندان دلم از جان كه مپرس

با اين همه حال و در چنين تنگدلي / جا كرده محبت تو چندان كه مپرس

در عشق تو از بس كه خروش آورديم / درياي سپهر را به جوش آورديم

چون با تو خروش و جوش ما در نگرفت / رفتيم و زبانهاي خموش آورديم

مست مي عشقت همه هشيارانند / مجنون تو هيچ عاقلي نيست كه نيست

تُنگ كوچكي بيش نبود،

اينك، نهنگي در ساحل.

از دست مدار ماه را دزديدند / از پاي پياده راه را دزديدند

از « ب » به تمام حرفها بگريزيد / از كلۀ « آ » كلاه را دزديدند

اگر تو يار من بودي چه مي شد؟ / گل بي خار من بودي چه مي شد؟

تو زيبارو ، ميان دلربايان / اگر دلدار من بودي چه مي شد؟

صهباي سحر جام مرا مي خواند / صحراي خطر گام مرا مي خواند

وقت خوش رفتن است هان گوش كنيد / از عرش كسي نام مرا مي خواند

اولين چيزي كه مي بينم ،

باران بهاري.

دور خودم ،

يك عمر.