كريمي مشاور بيمه

زندگي ام ،

همچون قطاريست

كه در ايستگاه انتظار

توقف كرده است

وَ تنها عشق 

تنهايي مرا

باور كرد

روزي خواهم مُرد

روزي خواهي مُرد

روزي خواهند مُرد

روزي خواهيد مُرد

و جسم به خاك تبديل خواهد شد

اما روح

آري روح ،

چه خواهد شد؟؟

آرزوها مثل انسانها

روزي ، متولد مي شوند

زندگي ميكنند

 وَ مي ميرند،

اما

در سرزميني كه آرزوها جوان مرگ ميشوند،

خوشبختي قله ي بلنديس،

كه دست هر كس به  نوك آن نميرسد.

بين

آزادي ،

و  داشتن فرهنگ آزادي

فاصله ايست

به اندازه ي ما ، با كشور سوئد

اينجا هيچستان است

اگر نبود

به انسانهاي ساده،صادق و بي شيله پيله ،

اُسكول نميگفتند

وَ به راستي ، عمق فاجعه همين است

آري 

اينجا هيچستان است

در جامعه اي كه

بي عدالتي

در گوشت و پوست و استخوان مردم ريشه دوانيده

آزادي و امنيت

توهمي بيش نيست

***

گر كند ميل به خوبان دل من عيب مكن

كاين گناهيست كه در شهر شما نيز كنند

***

نظري كن به من خسته كه ارباب كرم

به ضعيفان نظر از بهر خدا نيز كنند

***

كه گفت در رخ زيبا حلال نيست نظر

حلال نيست كه بر دوستان حرام كنند

***

من در انديشه كه بت يا مه نو يا ملكست

يار بت پيكر مه روي ملك سيما بود

***

ناچار هر كه صاحب روي نكو بود

هر جا كه بگذرد همه چشمي در او بود

***

موج از اين بار چنان كشتي طاقت بشكست

كه عجب دارم اگر تخته به ساحل برود

***

نه عجب گر برود قاعده صبر و شكيب

پيش هر چشم كه آن قد و شمايل برود

***

صفت عاشق صادق به درستي آنست

كه گرش سر برود از سر پيمان نرود

***

در رفتن جان از بدن گويند هر نوعي سخن

من خود به چشم خويشتن ديدم كه جانم مي‌رود

***

چون متصور شود در دل ما نقش دوست

همچو بتش بشكنيم هر چه مصور شود

***

آن كه برگشت و جفا كرد به هيچم بفروخت

به همه عالمش از من نتوانند خريد

***

پس از دشواري آسانيست ناچار

وليكن آدمي را صبر بايد

***

خفتن عاشق يكيست بر سر ديبا و خار

چون نتواند كشيد دست در آغوش يار

***

***********پايان***********

اطلاعيه

مقدمه

سعدي در دوراني زندگي ميكرد كه مصادف با حمله ي مغول به ايران بود حمله اي به شدت خونين  كه باعث ويراني بخش هاي عظيمي از كشور شد.

اما به خاطر درايت حاكم فارس يعني ابوبكر بن سعد كه با مغول وارد مذاكره و در نهايت صلح شد اين منطقه از چنگ حمله ي آنها  در امان ماند........

سوالي كه از مطالعه ي غزليات سعدي در ذهنم مطرح شده ، آن است كه چگونه اين شاعر بزرگوار توانست چشم خود را به روي حمله ويرانگر مغول ببندد و در غزلياتش از  بوسهُ  لبُ  خلوتُ معشوقُ  نظاير اين موضوعات سخن به ميان آورد؟؟؟؟

به نظرم

غزليات سعدي فاقد ارزش مطالعه است

و من همينجا پايان مطالعه ي غزليات سعدي را اعلام ميكنم.

ابوالقاسم كريمي

شنبه 8 تير 1398

آل عمران

**********

***

و اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند [خداوند] مزدشان را به تمامى به آنان مى‏ دهد و خداوند بيدادگران را دوست نمى دارد (۵۷

***

آرى هر كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزگارى نمايد بى‏ ترديد خداوند پرهيزگاران را دوست دارد (۷۶

***

و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند و براى آنان عذابى سهمگين است (۱۰۵

***

و بايد از ميان شما گروهى [مردم را] به نيكى دعوت كنند و به كار شايسته وادارند و از زشتى بازدارند و آنان همان رستگارانند (۱۰۴

***

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد ربا را [با سود] چندين برابر مخوريد و از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد (۱۳۰ و از آتشى كه براى كافران آماده شده است بترسيد (۱۳۱ خدا و رسول را فرمان بريد باشد كه مشمول رحمت قرار گيريد (۱۳۲

***

و اگر مؤمنيد سستى مكنيد و غمگين مشويد كه شما برتريد (۱۳۹

*** هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏ اند مرده مپندار بلكه زنده‏ اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند (۱۶۹ بر نعمت و فضل خدا و اينكه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمى‏ گرداند شادى مى كنند (۱۷۱)

***

/النساء

**********

و اموال يتيمان را به آنان [باز]دهيد و [مال پاك] و [مرغوب آنان ] را با [مال] ناپاك [خود] عوض نكنيد و اموال آنان را همراه با اموال خود مخوريد كه اين گناهى بزرگ است (۲

***

و اگر در اجراى عدالت ميان دختران يتيم بيمناكيد هر چه از زنان [ديگر] كه شما را پسند افتاد دو دو سه سه چهار چهار به زنى گيريد پس اگر بيم داريد كه به عدالت رفتار نكنيد به يك [زن آزاد] يا به آنچه [از كنيزان] مالك شده‏ ايد [اكتفا كنيد] اين [خوددارى] نزديكتر است تا به ستم گراييد [و بيهوده عيال‏وار گرديد] (۳

***

در حقيقت كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى ‏خورند جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى ‏برند و به زودى در آتشى فروزان درآيند (۱۰

***

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد اموال همديگر را به ناروا مخوريد مگر آنكه داد و ستدى با تراضى يكديگر از شما [انجام گرفته] باشد و خودتان را مكشيد زيرا خدا همواره با شما مهربان است (۲۹

***

و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و در باره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راه‏مانده و بردگان خود [نيكى كنيد] كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى دارد (۳۶ همان كسانى كه بخل مى ‏ورزند و مردم را به بخل وامى دارند و آنچه را خداوند از فضل خويش بدانها ارزانى داشته پوشيده مى دارند و براى كافران عذابى خواركننده آماده كرده‏ ايم (۳۷ و كسانى كه اموالشان را براى نشان‏دادن به مردم انفاق مى كنند و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارند و هر كس شيطان يار او باشد چه بد همدمى است (۳۸

****

در حقيقت ‏خدا هم‏وزن ذره‏ اى ستم نمى ‏كند و اگر [آن ذره كار] نيكى باشد دو چندانش مى ‏كند و از نزد خويش پاداشى بزرگ مى ‏بخشد (۴۰

***

هر كجا باشيد شما را مرگ درمى‏ يابد هر چند در برجهاى استوار باشيد و اگر [پيشامد] خوبى به آنان برسد مى‏ گويند اين از جانب خداست و چون صدمه‏ اى به ايشان برسد مى‏ گويند اين از طرف توست بگو همه از جانب خداست [آخر] اين قوم را چه شده است كه نمى‏ خواهند سخنى را [درست] دريابند (۷۸

***

هر چه از خوبيها به تو مى ‏رسد از جانب خداست و آنچه از بدى به تو مى ‏رسد از خود توست و تو را به پيامبرى براى مردم فرستاديم و گواه بودن خدا بس است (۷۹

***

و از كسانى كه به خويشتن خيانت مى كنند دفاع مكن كه خداوند هر كس را كه خيانتگر و گناه‏پيشه باشد دوست ندارد (۱۰۷ *** و هر كس گناهى مرتكب شود فقط آن را به زيان خود مرتكب شده و خدا همواره داناى سنجيده‏ كار است (۱۱۱

***

و هر كس خطا يا گناهى مرتكب شود سپس آن را به بى‏ گناهى نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشكارى بر دوش كشيده است (۱۱۲

***

و شما هرگز نمى‏ توانيد ميان زنان عدالت كنيد هر چند [بر عدالت] حريص باشيد......(۱۲۹

***

خداوند بانگ برداشتن به بدزبانى را دوست ندارد مگر [از] كسى كه بر او ستم رفته باشد و خدا شنواى داناست (۱۴۸

***

المائدة

**********

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد به قراردادها[ى خود] وفا كنيد..... (1)

***

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالت‏ شهادت دهيد و البته نبايد دشمنى گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مى‏ دهيد آگاه است (۸

***

گردآوري:

ابوالقاسم كريمي

شنبه 8 تير 1398

مينويسم تا زنده بمانم،اگر ننويسم خواهم مرد