آزادي را در مُردن جست جو ميكنم
چراكه
خشم دستان سنگين جهل
لبانم را
كه صداي دردهايم بود
با گره هاي ضخيم ترس
بر هم دوخت ،
حال
تنها ميتوانم
سرود تهي دستان را بشنوم
و در اتاق بي پنجره ي خويش
گريه كنم
تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد
داستان كوتاه آموزنده.jpg "داستان كوتاه آموزنده71")
داستان كوتاه آموزنده71
داستان كوتاه آموزنده61