ما نيز مانند ويليام جيمز در سرگشتگي دوره‌ي گذار زندگي مي‌كنيم: او در ابتداي اين دوره بود و ما اميدواريم در پايانش باشيم. او از يك چيز مطمئن بود: با اينكه آگاهي بشر هرگز قطعي نيست و با اينكه هيچ پاسخ مطلقي وجود نداشته و نخواهد داشت، بشر در هر حال بايد عمل كند. پس از پنج سال در اواخر دهه 20 و اوايل دهه 30 زندگي‌اش، وقتي افسردگي او را از پاي انداخته بود و از ساده ترين تصميم عاجز بود، يك روز به اين نتيجه رسيد كه مي‌تواند عملي ارادي انجام دهد تا به كمك آن آزادي را باور كند. او آزادي را اراده كرد و آن را حكم خود قرار داد. مي‌نويسد «نخستين عمل آزادانه، انتخاب آزادي‌ست.» پس از آن متقاعد شد كه اين عمل ارادي همان چيزي بود كه او را قادر ساخت كه با افسردگي‌اش كنار بيايد و از آن عبور كند. دست كم در زندگي‌نامه‌اش روشن است، زندگي سازنده‌اش كه تا زمان مرگ در 68 سالگي ادامه يافت، از همان لحظه آغاز شد.
رولو مي منبع:سايت ساعت و تقويم
داستان كوتاه آموزنده.jpg "داستان كوتاه آموزنده71")
داستان كوتاه آموزنده71
داستان كوتاه آموزنده61