گردآوري:ابوالقاسم كريمي
1
برندم همچو يوسف گر بزندان
ويا نالم زغم چون مستمندان
اگر صد باغبان خصمي نمايد
مدام آيم بگلزار تو خندان
2
اگر مستان مستيم از ته ايمان
وگر بي پا و دستيم از ته ايمان
اگر گبريم و ترسا ور مسلمان
بهر ملت كه هستيم از ته ايمان
3
الهي سوز عشقت بيشتر كن
دل ريشم ز دردت ريشتر كن
ازين غم گر دمي فارغ نشينم
بجانم صد هزاران نيشتر كن
4
دلا چوني دلا چوني دلا چون
همه خوني همه خوني همه خون
ز بهر ليلي سيمين عذاري
چو مجنوني چو مجنوني چو مجنون
5
بيا جانا دل پردرد مو بين
سرشك سرخ و روي زرد مو بين
غم مهجوري و درد صبوري
همه برجان غم پرورد مو بين
6
واي از روزي كه قاضيمان خدا بو
سر پل صراطم ماجرا بو
بنوبت بگذرند پير و جوانان
واي از آندم كه نوبت زان ما بو
7
مكن كاري كه پا بر سنگت آيو
جهان با اين فراخي تنگت آيو
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند
تو ويني نامهٔ خود ننگت آيو
8
خوش آن ساعت كه يار از در آيو
شو هجران و روز غم سر آيو
زدل بيرون كنم جانرا بصد شوق
همي واجم كه جايش دلبر آيو
9
نسيمي كز بن آن كاكل آيو
مرا خوشتر ز بوي سنبل آيو
چو شو گيرم خيالش را در آغوش
سحر از بسترم بوي گل آيو
10
صداي چاوشان مردن آيو
بگوش آوازهٔ جان كندن آيو
رفيقان ميروند نوبت به نوبت
واي آن ساعت كه نوبت وامن آيو
11
غم عشقت ز گنج رايگان به
وصال تو ز عمر جاودان به
كفي از خاك كويت در حقيقت
خدا دونه كه از ملك جهان به
12
غم و درد دل مو بي حسابه
خدا دونه دل از هجرت كبابه
بنازم دست و بازوي ته صياد
بكش مرغ دلم بالله ثوابه
13
دلي ديرم چو مرغ پا شكسته
چو كشتي بر لب دريا نشسته
تو گويي طاهرا چون تار بنواز
صدا چون ميدهد تار گسسته
14
دلم از دست خوبان گيج و ويجه
مژه بر هم زنم خونابه ريجه
دل عاشق مثال چوبتر بي
سري سوجه سري خونابه ريجه
15
نذونم لوت و عريانم كه كرده
خودم جلاد و بي جونم كه كرده
بده خنجر كه تا سينه كنم چاك
ببينم عشق بر جونم چه كرده
****
گردآوري:ابوالقاسم كريمي
4/ارديبهشت/1398
ساعت:22:30