كيميا،
دستانمان را به هم گره زديم
تا ناجي جنگل باشيم
اما درختان
ما را به خاطر نياوردند
چراكه انگشتانمان
بوي تند تبر ميداد
و ميوه ي خنده هامان
طعم تلخ تمسخر داشت.
ابوالقاسم كريمي
تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد
داستان كوتاه آموزنده.jpg "داستان كوتاه آموزنده71")
داستان كوتاه آموزنده71
داستان كوتاه آموزنده61