در محل كار قبليم دو منشي خانم داشتيم كه با هم دوستان صميمي بودند در حدي كه به خانه هم ديگر ميرفتند و سفرهاي درون شهري دو نفري داشتند...
تا اينكه يك روز
يكي از منشي ها به خاطر كار شايسته اي كه انجام داده بود و باعث جذب چند مشتري خوب شده بود توسط مدير دفتر به شدت تشويق شد و پاداش زيادي(حدود 5 ميليون تومان دريافت كرد)
همين مسئله باعث بروز اخلاف بين اين دو منشي شد
چون
خانم الف كه تشويق شده بود احساس خود بزرگ بيني داشت و غرور سر تا پاشو فرا گرفته بود
وَ خانم ب كه تشويق نشده بود به شدت حسادت ميكرد و تلاش زيادي مي كرد تا خانم الف را از چشم ما به خصوص مدير دفتر بندازه
مدتي گذشت
و بازده كاري به خاطر رفتارهاي ناخوشايند اين دو منشي به شدت پايين آمد
با تذكر ها و توبيخ هاي پي در پي كه توسط مدير دفتر براي اين دو منشي اعمال مي شد همه چيز در مدت كوتاهي به حالت اول بر مي گشت و كار رونق ميگرفت ولي بعد از يكي دو هفته مشكلات شروع مي شد
تا اينكه يك روز
مدير دفتر هر دو منشي را براي هميشه از محل كار اخراج كرد و افراد ديگر را جايگزين آنها نمود.......
_____________________________________________________________
من از اين اتفاق چند تجربه به دست آوردم:
1_بسياري از مشكلات اكثر خانم ها به خاطر رفتارهايي است كه بر عليه خودشون انجام ميدهند.
2_اكثر خانم ها كمتر از آقايان ، اشتباه خود را مي پذيرند
3_اكثر خانم ها كمتر از آقايان ، در رفتارهاي خود حاضرند تغييراتي اعمال كنند كه باعث پيشرفت مادي آنها بشه
4_در هنگام تشويق خانم ها در محل كار بايد جانب احتياط صورت بگيره
5_خانم ها درسته كه خشونت فيزيكي ندارند ، ولي وقتي در دنده لج بيفتند ، دنياي طرف مقابل را با خاك يكسان ميكنن
6_خانم ها فرشته نيستند ، انسان هستند و بد و خوب بينشون وجود داره مثل آقايان