اندر احوالات مردم كشور من

در كشور من

به آدم راستگو ميگن اسگول

به انسان اهل مطالعه ميگن خرخون

به كارمند وظيفه شناس ميگن پاچه خوار

به افراد ساده دل ميگن بدبخت

اما

به آدم دروغگو و كلاهبرادر ميگن زرنگ

در كشور من

مردم از پير و جوون براي دين صحنه ي اعدام صف ميكشن ولي ارزشي براي كتاب خوندن قائل نيستن

در كشور من مردم به شدت عصبي و پرخاشگر هستن چون نفرين ، نفرت و دشمني رو به صلح و دوستي و مهرباتي ترجيح دادن

اينجا مردم از مسخره كردن و سوءاستفاده خسته نميشن وَ اگه انسان با محبت يا ساده اي رو گير بيارن ، تا ميتونن با رفتارهاي زننده اونو ميرنجونن

اينجا مردم اطلاعات اندكي دارن اما در مورد هرچيزي نظر كارشناسي ميدن

اينجا راه براي اعتماد كردن سخت شده چون دزدي ، خيانت ، كلاهبرادري ، بي حيايي و خيلي از رذايل اخلاقي داره غوغا ميكنه

اينجا حتا ديگه نميتوني ، حرف راست رو از زبون بچه بشنوي

در اين كشور اگه بتوني كسي رو پيدا كني كه كارشو درست و منصفانه انجام بده يعني جواهري داري كه كمتر كسي تونسته اونو به دست بياره

اما با اين حال

مردم اين كشور به شدت اعتقاد دارن كه داره بهشون ظلم ميشه وَ فكر نميكنن دليل بسياري از گرفتاري ها و مشكلاتي كه دارن جهالت و رفتارهاي خودشونه

مردم اين كشور نميدونن تا خودشونو تغيير ندن وَ اصلاح نكنن چيزي به نفعشون عوض نميشه

بسياري از مردم اين كشور

نه به دين پايند هستند

وَ نه اخلاق خوبي دارند

____________________

من فردا 33 سالم ميشه و تنها آرزوم اينكه زودتر از اين سرزمين مهاجرت كنم و به جايي برم كه مردمش فرهنگ بهتري دارن ، چون احساس ميكنم ، اينجا ديگه جاي موندن نيست

____________________

ابوالقاسم كريمي