داستان كوتاه ناب

جيم و ادوارد دوستان صميمي بودند تا اينكه وارد بازار كار شدند. با اين تفاوت كه ادوارد به سختي كار مي كرد و پله هاي ترقي را يكي يكي طي مي كرد، اما جيم فقط مي خورد و مي خوابيد و تفريح مي كرد. سالها گذشت و ادوارد به جايي رسيد كه ديگر بالا رفتن از پله هاي ترقي برايش سخت و غير ممكن شد، در همين حال صداي جيم را از آن بالا بالا ها شنيد كه با خنده مي گفت: ادوارد عزيزم خسته نباشي، اما يادت باشد در قرن بيست و يكم، براي رسيدن به موفقيت به جاي بالا رفتن از پله هاي ترقي، بايد سوار آسانسور ترقي شد!