قسمتي از نامه كلئوپاترا خطاب به دزموندا (كتيبه سنگي كلاهي به نام عشق)

مرا به سيخ بكش و كباب كن. همچون گوجه اي بر آتش گذار تا ته مانده ي عرق هاي شرمم هم جلز و ولز كنند . گفتي تو را باد مي زنم تا خنك شوي ، تا آتش تو را نسوزاند ... اي دروغگو! خائن! آستين استكبار جهاني! من تمام عاشقانه هاي دنيا را روي ذغال داغ با تو بودن ريختم و ندانستم كه عشق همين است. حالا بيا! بيا و مرا بخور!! ... انگار از اول هم همين را ميخواستي!