وحيد عمراني

هر كه تو را دوست ندارد بد است؟!

هر كه ربودي دل از او بهترين؟!

اين همه خود بيني ات از ابلهيست

تو همه كس نيستي اي خرده بين

كاش كمي از سر خود بگذري

تا برهي از حسد و جور و كين

عشق كجا و تو كجا خوش خيال؟!

تا كه به گودال غروري دفين؟

ظلمت جهل است برون آ ببين

نور سماوات شه راستين