سامره حميديان

ابوالقاسم كريمي چهارشنبه ۰۷ اسفند ۹۸ | ۱۷:۵۵ ۲۷ بازديد ۰ نظر

اطرافم ...

پر از روياهاي سقط شده اي ست

كه بر گيسوي تنهايي ام چنگ انداخته ،

و از هر سو

اعصابِ دقايقم را مي كشند

جيغ بلندي شده

روزهايم

در سمفونيِ ناكوكِ زمانه

و من

بغضي بي ترانه

زيرِ خاكستر رويا!

تا كنون نظري ثبت نشده است

امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد