مولود امامي

چاي داغ را يكسره سر كشيدم

نگاه نكردم به قندي كه فرصت آب شدن نداشت

نگاه نكردم به تفاله هاي چاي

كه چگونه سُر مي خورند

در حنجره اي كه سلول هايش وا مي روند

و به فنجان هاي نقره اي مادرم

كه بعد از نوشيدن هر چاي

از دستان لرزانم فرو مي افتند

- مي شكنند؟

- نگاه نكردم ...

/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}