بيچاره آب ...
بيچاره آب ...
كه اگر آن روز
بر لبهاي تو بوسه مي زد
اين گونه بي آبرو نمي شد،
تا ابد
روز قيامت بود شايد
روزي كه از آب هم آبرو رفت
و اكنون
هزار و سيصد و هفتاد و شش سال است
كه ما ...
محزون و بيقرار
در جهنم ياد لب هاي تشنۀ تو مي سوزيم.