نجمه زارع

حالا تويي كه دور ... تويي ناپديدتر

حالا منم كه از همه كس نا اميدتر

هذيان شعرهاي تو را مي توان شنيد

هر لحظه مي شود تب عشقت شديدتر

ديوارهاي خانه تو را گريه مي كنند

قفل تمام پنجره ها تر - كليد، تر

تو شاعري ولي دلت انكار مي كند

مي داند از تو عاشقيت را بعيدتر

گم مي كني نشان غزل هاي خويش را

هي ناپديد مي شوي و ناپديدتر

دنيا هميشه در پي رنج است و شاعران

در جستجوي قافيه هاي جديدتر