مژگان عباسلو

رودم، كوير در هيجانم چيست؟

دريا كجاست؟ دل نگرانم چيست؟

آنجا كه مي دوم همۀ عمرم

خود را به ساحلش برسانم چيست؟

حتي نشد بايستم و يك بار

از خود بپرسم اينكه من آنم چيست؟

بس نيست هر چه خورده سرم بر سنگ؟

دردم كه باز در غَلَيانم چيست؟

رودم، جنون دور شدن دارم

پايان راه گرچه ندانم چيست

شايد جهان كمي به خودش آمد

پرسيد از خودش: جريانم چيست؟