محمدحسين ملكيان

ماه از درون پنجرۀ تو جوان تر است

با پردۀ تو باد كمي مهربان تر است

شيطان كجاست تا كه ببيند براي من

از سيب، دوست داشتنت امتحان تر است

در بيكران آبي درياي دامنت 

آن ناخدا كه غرق شود قهرمان تر است

باشد، پرنده باش ولي وقت كوچ نيست

در چشم هاي من بنشين، آسمان تر است

نصف جهان بي تو برايم قشنگ نيست

هر جا تو باشي از همه جا اصفهان تر است