هر شب ماه
با لكه هاي اندوه
از جايگاه بلندش
به پنجرۀ اتاقت زل مي زند
شايد طلوع كني
بيچاره من
با رقيبي به اين بلندپروازي!
هر شب ماه
با لكه هاي اندوه
از جايگاه بلندش
به پنجرۀ اتاقت زل مي زند
شايد طلوع كني
بيچاره من
با رقيبي به اين بلندپروازي!