محمدصابر شريفي

اين همه رفتن به چه درد مي خورد؟

اين همه اتوبوس

هواپيما

قطار

وقتي مرگ با دور شدن هم نزديك مي شود

هر خياباني كه خيس شده است

ابتداي چشم هاي تو بود

هر درختي كه زرد

اقامۀ اندوه

و هر بار مسافري

زندگي اش را به دريا ريخت

فردا نهنگ ها

ساحل را پنهان كردند.