حسام بهرامي

آرام كسي رد شده اما ضربانش

بايد بنويسم غزلي تا هيجانش…

عطر خوش نعناي تو در حلقه‌اي از دود

سرگيجۀ اين شهر، من و نقش جهانش

آواز بياتي و چه خوب است كه يك شب

عريـان بشوي در وسط جامه درانش

از روي لب توست كه در حاشيۀ قم

هي شعبه زده حاج‌حسين و پسرانش

اين شعر فقط تاب و تب رد شدنت بود

چيزي كه عيان است چه حاجت به بيانش

دنبالۀ موهاي تو بر صفحۀ كاغذ

آرام كسي رد شده امـا ضربانش…