حسين منزوي

تو عاشقانه ترين فصل از كتاب مني

غناي ساده و معصوم شعر ناب مني

رفيق غربت خاموش روز خلوت من

حريف خواب و خيال شب شراب مني

تو روح نقره اي چشمه هاي بيداري

تو نبض آبي درياچه هاي خواب مني

سياه و سرد و پذيرنده، آسمان توام

بلند و روشن و بخشنده، آفتاب مني

مرا به سوي تو جز عشق بي حساب مباد

چرا كه ما حصل رنج بي حساب مني

هميشه از همه پرسيده ام رهايي را

تو از زمانه كنون بهترين جواب مني

دگر به دلهره و شك نخواهم انديشيد

كنون تو نقطۀ پايان اضطراب مني

گريزي از تو ندارم هر آنچه هست تويي

اگر صواب مني يا كه ناصواب مني