دل من تنهاست ... چون باغ بي برگي ،
دل من ! روز وشب تنهاست ندا آمد : زندگي گل واژه عشق شقايق هاست
از ميان هر وجودي زندگي زيباست ،
وسعتي دارد چنان ، هم وسعت درياست
چون كه در هر لحظه اش عشقي دكر پيداست
آه !
من مي پرسم :
پس چرا با اينهمه عشق و هنر
باز هم دل هايمان تنها ست ؟!