دردي اســـت غيـــر مردن ، آن را دوا نباشــد

۳۰ بازديد ۰ نظر
رو سر بنه به بالين ، تنهـــا مـــرا رهـــا كــن
 تـــرك من خـــرابِ ، شــب گــردِ مبتــلا كــن

ماييم و مـوج ســودا ، شـب تـا بــه روز تنهــا
خواهـــي بيــا ببخشا ، خـواهي برو جفا كن

از مـن گـريــز تـــا تـو ، هـــم در بـــلا نيفتـــي
 بگـــزيـــن ره ســـلامت ، تــــركِ رهِ بـــلا كـن

ماييـــم و آب ديـــده ، در كنــج غـم خــزيـــده
بـــــر آب ديــده ي ما ، صــد جاي آسيـا كــن

خيـره كشي است ما را ، دارد دلي چو خارا
بكشـــد كسش نگــويـــد ، تدبير خــونبها كن

بر شـاه خـــوبــرويان ، واجــب وفـــا نبـاشــد
اي زردروي عاشــق ، تــو صبــر كــن وفـا كن

دردي اســـت غيـــر مردن ، آن را دوا نباشــد
پس من چگونه گـويــم ، كاين درد را دوا كــن

تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد