كيستي كه من
اين گونه
به اعتماد
نام خود را
با تو مي گويم،
كليد خانه ام را
در دستت مي گذارم،
نان شاديهايم را
با تو قسمت مي كنم،
به كنارت مي نشينم و بر زانوي تو
اين چنين آرام
به خواب مي روم؟
كيستي كه من
اين گونه به جد
در ديار روياهاي خويش
با تو درنگ مي كنم؟