دل آويز ترين ........ فريدون مشيري

مشاور شركت بيمه پارسيان

دل آويز ترين ........ فريدون مشيري

۷۵ بازديد ۰ نظر
*از دل افروز ترين روز جهان،*
 
*خاطره اي با من هست.*
 
*به شما ارزاني :*
 
* *
 
*سحري بود و هنوز،*
 
*گوهر ماه به گيسوي شب آويخته بود .*
 
*گل ياس،*
 
*عشق در جان هوا ريخته بود .*
 
*من به ديدار سحر مي رفتم*
 
*نفسم با نفس ياس درآميخته بود .*
 
*****
 
*مي گشودم پر و مي رفتم و مي گفتم : (( هاي !*
 
* بسراي اي دل شيدا، بسراي .*
 
*اين دل افروزترين روز جهان را بنگر !*
 
*تو دلاويز ترين شعر جهان را بسراي !*
 
* *
 
*آسمان، ياس، سحر، ماه، نسيم،*
 
*روح درجسم جهان ريخته اند،*
 
*شور و شوق تو برانگيخته اند،*
 
*تو هم اي مرغك تنها، بسراي !*
 
* *
 
*همه درهاي رهائي بسته ست،*
 
*تا گشائي به نسيم سخني، پنجرهاي را، بسراي !*
 
*بسراي ... ))*
 
* *
 
*من به دنبال دلاويزترين شعر جهان مي رفتم !*
 
*****
 
*در افق، پشت سرا پرده نور*
 
*باغ هاي گل سرخ،*
 
*شاخه گسترده به مهر،*
 
*غنچه آورده به ناز،*
 
*دم به دم از نفس باد سحر؛*
 
*غنچه ها مي شد باز .*
 
* *
 
*غنچه ها مي رسد باز،*
 
*باغ هاي گل سرخ،*
 
*باغ هاي گل سرخ،*
 
*يك گل سرخ درشت از دل دريا برخاست !
چون گل افشاني لبخند تو،*
 
*در لحظه شيرين شكفتن !*
 
*خورشيد !*
 
*چه فروغي به جهان مي بخشيد !*
 
*چه شكوهي ... !*
 
*همه عالم به تماشا برخاست !*
 
* *
 
*من به دنبال دلاويزترين شعر جهان مي گشتم !*
 
*****
 
*دو كبوتر در اوج،*
 
*بال در بال گذر مي كردند .*
 
* *
 
*دو صنوبر در باغ،*
 
*سر فرا گوش هم آورده به نجوا غزلي مي خواندند .*
 
*مرغ دريائي، با جفت خود، از ساحل دور*
 
*رو نهادند به دروازه نور ...*
 
* *
 
*چمن خاطر من نيز ز جان مايه عشق،*
 
*در سرا پرده دل*
 
*غنچه اي مي پرورد،*
 
*- هديه اي مي آورد -*
 
*برگ هايش كم كم باز شدند !*
 
*برگ ها باز شدند :*
 
*ـ « ... يافتم ! يافتم ! آن نكته كه مي خواستمش !*
 
*با شكوفائي خورشيد و ،*
 
*گل افشاني لبخند تو،*
 
*آراستمش !*
 
*تار و پودش را از خوبي و مهر،*
 
*خوشتر از تافته ياس و سحربافته ام :*
 
*(( دوستت دارم )) را*
 
*من دلاويز ترين شعر جهان يافته ام !*
 
*****
 
* اين گل سرخ من است !*
 
*دامني پر كن ازين گل كه دهي هديه به خلق،*
 
*كه بري خانه دشمن !*
 
*كه فشاني بر دوست !*
 
*راز خوشبختي هر كس به پراكندن اوست !*
 
* *
 
*در دل مردم عالم، به خدا،*
 
*نور خواهد پاشيد،*
 
*روح خواهد بخشيد . »*
 
* *
 
*تو هم، اي خوب من ! اين نكته به تكرار بگو !*
 
*اين دلاويزترين حرف جهان را، همه وقت،*
 
*نه به يك بار و به ده بار، كه صد بار بگو !*
 
*« دوستم داري » ؟ را از من بسيار بپرس !*
 
*« دوستت دارم » را با من بسيار بگو !*

 

  •  




  •  


تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد