بي خبرماندن

نونهالم كه به باغ رفقا روييدم
ديدن دسته ي نامرد تبر پيرم كرد

خانه ي بخت من از بخت بد آن بالا بود
چمدان دست من و كوه و كمر پيرم كرد

دست در دست من و پا به رفيقم مي داد
تاول خاطره ي اين دو نفر پيرم كرد

زور من بيشتر از وزن قلم بود ولي
حرمت سابقه و منع پدر پيرم كرد

روي ديوار اطاقم بنويسيد از او-
بي خبر ماندن و احساس خطر پيرم كرد

#حسين_آهني