گريه هاي طولاني

دوباره خيره شدن،زل زدن به تنهايي...
سقوط،دلهره،دلواپسي،پريشاني!

صداي خنده ي او،حس تلخ دلتنگي...
صداي گريه ي من،ضجه هاي پنهاني!

كجاست چشم سياهش،نگاهِ غمگينش؟!
جهان و جانِ كِه شد آن دو ابر باراني؟!

تمام دلخوشي ام بود و آه صد افسوس
تمام دلخوشي ام را كسي به آساني؛

گرفت از من و آتش به زندگي ام زد...
گرفت از من و من ماندم و پشيماني؛

كه كاش لحظه اي از او‌ نميشدم غافل
درست مثل نگهبان ، كنارِ زنداني!

و كاش معجزه وار از جهانِ لعنتي اش
به سمت من بِدَوَد در غروب پاياني!

#پريا_دريايي