اشعار ناب

خواهم كه بزير قدمت زار بميرم

هر چند كني زنده دگر بار بميرم

دانم كه چرا خون مرا زود نريزي

خواهي كه به جان كندن بسيار بميرم

من طاقت ناديدن روي تو ندارم

مپسند كه در حسرت ديدار بميرم

خورشيد حياتم به لب بام رسيده است

آن به كه در آن سايه ديوار بميرم

گفتي كه ز رشك تو هلاكند رقيبان

من نيز برآنم كه از اين عار بميرم

چون يار بسر وقت من افتاد هلالي

وقتست اگر در قدم يار بميرم

                                                      هلالي جغتايي