چرا با من خداحافظ ؟

به من گفتي خداحافظ و بر قنديل مژگانت بلور اشك جاري بود ...

 چرا با من خداحافظ ؟

 تو كه گلبوته هاي شعر شادم را زباران نگاهت بارور كردي...

تو كه افسانه ي با دوست بودن را برايم از كتاب زندگي خواندي!

چرا با من خداحافظ؟

 مرو اي بودنت شور جوانيها ...

مرو اي بهترين حرفت كلام آشنايي ها ...

اگر رفتي دگر تا عمر دارم داغدار رفتنت هستم !

اگر رفتي شب خود را ز اشك غم شراره بار خواهم كرد

اگر رفتي درون پيله ي تنهايي اندوه مي مانم

براي طفل غمگين دلم لالايي دلگير مي خوانم....