جان جهان! دوش كجا بوده اي؟
ني، غلطم، در دل ما بوده اي؟!
آه كه من دوش چه سان بوده ام؟
آه كه تو دوش كه را بوده اي؟!
رشك برم كاش قبا بودمي
چون كه در آغوش قبا بوده اي
زهره ندارم كه بگويم ترا
" بي من بيچار كجا بوده اي؟"
رنگ رخ خوب تو، آخر گواست
در حرم لطف خدا بوده اي
آينه اي، زنگ تو عكس كسي است
تو ز همه رنگ جدا بوده اي
مولوي