پا بـــه پاي كــــودكي هــايــــم بيـــا
كــفــــش هايت را به پا كن تا به تا
قــاه قـــاه خــنـــده ات را ســـاز كن
باز هـــم با خــنده ات اعــــجاز كن.
پا بكـــوب و لج كن و راضــي نشو
با كســــي جـــز عشق همبازي نشو
بچه هاي كوچــــــه را هـــم كن خبر
عـــاقــلي را يــك شب از يادت ببر
خـــــالــه بازي كــن به رسم كودكي
با هــــمان چـــــادر نــــماز پــولكي
طـــعـــم چاي و قــــــوري گلدارمان
لـــــحــــظه هاي ناب بي تكرارمان
مــــادري از جـــنـــس باران داشتيم
در كــــــــنارش خواب آسان داشتيم
يا پدر اســـــــــطوره دنــــــــياي ما
قـــــهرمــــــان باور زيبــــــــاي ما
قصه هاي هـــــر شــب مادربزرگ
ماجـــراي بزبز قـــندي و گــــــرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خــنده هاي كــودكـــي پايان نـداشت
هر كسي رنگ خودش بي شيله بود
ثروت هــــر بچه قـــــدري تيله بود
اي شريــك نان و گـــردو و پنير !
هـــمكلاسي ! باز دســــــتم را بگير
مثـل تــو ديگر كسي يكرنگ نيست
آن دل نــازت برايم تـــنگ نيست ؟
رنگ دنـيايـــت هــنوزم آبي است ؟
آسمــــان بـــــاورت مهـتابي است ؟
هـــركجايي شــــعر باران را بخوان
ســـاده بــاش و باز هــم كودك بمان
باز بـاران با ترانه ، گـــــــريه كن !
كودكي تو ، كـــــود كانـــه گريه كن!
اي رفــيـــق روزهاي گــرم و ســرد
ســـادگــي هــايم به سويــم بـاز گرد!
داستان كوتاه آموزنده
داستان كوتاه آموزنده71
داستان كوتاه آموزنده61