دوش در حـــــــلقه مــا قصــه گـــيسوي تــو بــود

تا دل شب سخـــن از سلسلـــــه مـــــوي تـوبــــود

دل كه از ناوك مـــژگان تو در خــــــــون ميگشت

باز مشتـــــاق كمانخــــــانه ابــــــــروي تو بـــود

هم عفــــــا لله صبــا كــز تـــو پيامــــي ميـــــــداد

ورنه در كس نـــرسيـــــــدم كــه از كـــوي توبود

عالم از شور و شر عشق خبــر هيچ نــــــداشت

فتنه انگيــــز جهــــان غمـــــزه جادوي تو بــــود

من سر گشته هم از اهــــــل سلامت بــــــــــودم

دام را هــــــم شكن طـــره هنــــــــدوي تــو بود

بگشا بنـــــــد قبـــا تا بگشـــــايـــــــد دل مـــــن

كه گشـــــادي كه مــــــرا بود ز پهلـوي تو بود

بوفـــاي تو كــــه بر تــــربت حـــــــافظ بگـــــــــذر

كـــز جهان مــــــي شد و در آرزوي روي تو بود

...............................

حافظ