دوش در مهتاب ديدم مجلسي از دور مست

طفل مست و پير مست و مطرب تنبور مست

ماه داده آسمان را جرعه اي زان جام مي

ماه مست و مهر مست و سايه مست و نو ر مست

بوي زان مي چون رسيده بر دماغ بوستان

سبزه مست و آب مست و شاخ مست انگور مست

خورده رضوان ساغري از دست ساقي الست

عرش مست و فرش مست و خلد مست و حور مست

زان طرف بزم شهانه از شراب نيم جوش

تاج مست و تخت مست و قيصر و فغفور مست

صوفيان جمعي نشسته در مقام بي خودي

خرقه مست و جُبّه مست و شبلي و منصور ، مست

آن طرف جمعِ ملائك، گشته ساقي جبرئيل

عرش مست و سدره مست و حشر مست و صور مست

شمس تبريزي شده از جرعه اي مست و خراب

لاجرم مست است و از گفتار خود معذور مست

...............................

مولانا