دل ِ ما چشمه ي نور است مگر شك داري

 دل ِ ما چشمه ي نور است مگر شك داري

فصل ما فصل حضوراست مگر شك داري

لحظه ها پُرشده از خنده ي گلهاي بهار

آري امشب شب نور است مگر شك داري

قامت ِ سبز ِ تغزل به چمن مي بالد

واژه با واژه چه جوراست مگر شك داري

ژاله بر گونه ي گل خنده كنان مي رقصد

باغ پُرشوكت و شور است مگر شك داري

اشك هم حس ِ قشنگي ست مبارك باشد

ديده ايوان ِ بُلور است مگر شك داري

آسمان غرق ِ تبسُم شده از ديدن ِ يار

موسم ِ جشن و سُرور است مگر شك داري

دل به دريا بزن و جام ِ شرابي پُر كن

غُصه از ميكده دور است مگر شك داري

دست در دست ِعزيزان همه دلداده ي عشق

( ساقيم ) مست ِغرور است مگرشك داري